– wywiad z dr. hab. Adamem Maciejczykiem
ŁUKASZ MATULEWICZ: Rozmawiam z dr. hab. Adamem Maciejczykiem, Prezesem Polskiego Towarzystwa Onkologicznego, Dyrektorem Naczelnym Dolnośląskiego Centrum Onkologii we Wrocławiu, Kierownikiem Zakładu Radioterapii, Kierownikiem Kliniki Radioterapii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu oraz Członkiem Rady Przejrzystości Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji. Gratulujemy nowej funkcji Przewodniczącego Krajowej Rady ds. Onkologii. Głównym celem Krajowej Sieci Onkologicznej jest poprawa organizacji opieki onkologicznej. Pilotaż Krajowej Sieci Onkologicznej pokazał, że w województwie świętokrzyskim jest praktycznie jeden duży ośrodek onkologiczny wykonujący większość procedur onkologicznych, a w województwie dolnośląskim jest takich ośrodków kilkanaście. W którym kierunku powinna zmierzać polska onkologia?
ADAM MACIEJCZYK: W takim, w jakim zmierza cała Europa – w kierunku kompleksowej i koordynowanej opieki onkologicznej. W 2017 r. w ramach unijnej inicjatywy CanCon (Joint Action on Cancer Control) opublikowano Europejski Przewodnik Poprawy Jakości w Kompleksowej Walce z Rakiem (European Guide on Quality Improvement in Comprehensive Cancer Control). W dokumencie przedstawiono model sieci onkologicznej, czyli struktury łączącej specjalistyczną wiedzę i doświadczenie, która pozwala na skoordynowane objęcie pacjentów kompleksowym leczeniem z różnych obszarów danego regionu, w tym wsi i mniejszych miast. Opierając się na badaniach naukowych, autorzy opracowania wskazali, że opieka świadczona przez zespoły interdyscyplinarne skutkuje lepszymi wynikami leczenia pacjentów. Dlatego pożądanym kierunkiem organizacji onkologii jest koncentracja zasobów (kadr i sprzętu) wyspecjalizowanych w zakresie leczenia określonych typów nowotworów w sieciach i ośrodkach lub jednostkach (unitach). Jako przykład dobrze wprowadzonej sieci onkologicznej CanCon przywołuje Czechy i wskazuje, że kraj ten może posłużyć jako wzorzec dla innych państw, które planują wprowadzenie opieki onkologicznej opartej na organizacji sieciowej.
Ze wspomnianego dokumentu wyłaniają się trzy główne cele. Po pierwsze, sieć ma przede wszystkim zapewnić równy dostęp do kompleksowej opieki onkologicznej dla populacji 1-2 mln mieszkańców (to optymalna liczba gwarantująca optymalny dostęp i koordynację opieki na obszarze danego regionu). Po drugie, sieć jest strukturą funkcjonalną, w ramach której nie tworzy się nowych podmiotów, ale optymalizuje już istniejącą strukturę, nadaje role i zadania poszczególnym uczestnikom systemu. Wybór ośrodków do sieci następuje w oparciu o jasne kryteria ilościowe i jakościowe dotyczące kadr, sprzętu medycznego oraz . . .
Pełna treść po darmowej rejestracji/zalogowaniu tutaj)